Szwecja jeszcze nie miała króla Oskara III. Natomiast w Rodzinie Królewskiej obecnie jest 1 wnuk i 2 prawnuków księcia , który sam ma na trzecie Oskar, kto wie możne sam chciałby być Oskarem III, gdyby nieszczęśliwy wypadek.
Książę Oskar (2016) , syn księżniczki Victorii, wnuk Karola Gustawa
Oraz dzisiejszy solenizant:
Oscar Ambler (2004), wnuk księżniczki Małgorzaty.
Oskar - imię męskie pochodzenia germańskiego oznaczające "bożą włócznię" lub "włócznię boga" lub iryjskiego, gdzie oznaczało "przyjaciela jeleni".
Oskar imieniny obchodzi raz w roku, 3 lutego.
Imieniem tym nazwano również doroczną amerykańską nagrodę filmową - Oscara - przyznawaną od 1929 roku.
Znane osoby noszące to imię:
Austriacki, czeski, estoński, fiński, niemiecki, norweski, polski, skandynawska, słoweński, szwedzki, szwajcarski niemiecki, isladzki: Oskar
Duński, holenderski, angielski, irlandzki, norweski, szwedzki, francuski, włoski: Oscar.
Hiszpański: Óscar
Fiński. Oskari, Okko, Osku
Oskar I, urodzony jako Józef Franciszek Oskar Bernadotte ur. 4 lipca 1799 w Paryżu, zm. 8 lipca 1859 w Sztokholmie) – król Szwecji i Norwegii w latach 1844–1859.
Syn króla Szwecji i Norwegii Karola XIV Jana oraz Desiree Clary. Ojciec królów Szwecji i Norwegii: Karola XV i Oskara II.
Urodził się jako syn francuskiego generała. Do 1810 roku mieszkał we Francji.
Był zwolennikiem liberalizmu. Natychmiast po wstąpieniu na połączony tron Szwecji i Norwegii przeprowadził szereg reform państwowych, m.in. oświaty i więziennictwa. Wprowadził nowy system dziedziczenia majątku uwzględniający równe prawa mężczyzn i kobiet, wolność prasy, działał na rzecz polepszenia losu biedoty.
W 1848 roku przeciwstawił się próbie zmiany porządku konstytucyjnego i zablokował reformy zwiększające uprawnienia szwedzkiego parlamentu.
Był bardzo aktywny w polityce zagranicznej. W 1848 roku poparł Danię w konflikcie z Prusami. Usiłował też objąć tron tego kraju po bezpotomnym Fryderyku VII.
W 1857 roku Oskar I ze względu na stan zdrowia zdecydował się na odsunięcie z życia publicznego. Król cierpiący na nowotwór mózgu nie abdykował jednak, ale wyznaczył regentem księcia Skanii.
Oskar I zmarł dwa lata później w Sztokholmie. Tron Szwecji i Norwegii objął po nim syn Karol XV.
19 czerwca 1823 roku Oskar poślubił Józefinę de Beauharnais, księżniczkę von Leuchtenberg. Para miała pięcioro dzieci.
Oskar II, Oskar Fryderyk (ur. 21 stycznia 1829 w Sztokholmie, zm. 8 grudnia 1907 tamże) – król Szwecji w latach 1872–1907 i Norwegii w latach 1872–1905.
Syn króla Szwecji i Norwegii Oskara I i Józefiny. Ostatni koronowany monarcha szwedzki, następca Gustaw V nie koronował się. Zanim został królem był miłośnikiem wiedzy i amatorem podróży. Pasjonat nauk ścisłych, sztuki i literatury.
Wstąpił na tron w 1872. Jego panowanie było długie i pokojowe. W 1884 w Norwegii, a w 1905 w Szwecji zapoczątkował parlamentarno-gabinetowy system rządów. Po tym, jak odmówił utworzenia norweskiej służby dyplomatycznej, parlament norweski usunął go z tronu w 1905. W Szwecji panował do końca życia. Tylko częściowo udało mu się odbudować autorytet Szwecji w polityce wewnętrznej.
W polityce zagranicznej dokonał reorientacji polityki szwedzkiej. Zamiast tradycyjnego sojuszu z Francją wybrał sojusz z Niemcami. Poprzez swoje szerokie kontakty i zainteresowanie polityką zagraniczną uzyskał status mediatora w rozwiązywaniu różnych kwestii natury dyplomatycznej.
6 czerwca 1857 poślubił księżniczkę Zofię Nassau (1836–1913), z którą miał czterech synów:
Gustaf Adolf Oscar Fredrik Arthur Edmund Bernadotte
Oskar Magnuson (1977), syn księżniczki ChristinyKsiążę Oskar (2016) , syn księżniczki Victorii, wnuk Karola Gustawa
Oraz dzisiejszy solenizant:
Oscar Ambler (2004), wnuk księżniczki Małgorzaty.
Oskar - imię męskie pochodzenia germańskiego oznaczające "bożą włócznię" lub "włócznię boga" lub iryjskiego, gdzie oznaczało "przyjaciela jeleni".
Oskar imieniny obchodzi raz w roku, 3 lutego.
Imieniem tym nazwano również doroczną amerykańską nagrodę filmową - Oscara - przyznawaną od 1929 roku.
Znane osoby noszące to imię:
- Oskar I Bernadotte (1799-1859) - król Szwecji i Norwegii,
- Oskar II Bernadotte (1829-1907) - król Szwecji i Norwegii,
Austriacki, czeski, estoński, fiński, niemiecki, norweski, polski, skandynawska, słoweński, szwedzki, szwajcarski niemiecki, isladzki: Oskar
Duński, holenderski, angielski, irlandzki, norweski, szwedzki, francuski, włoski: Oscar.
Hiszpański: Óscar
Fiński. Oskari, Okko, Osku
Oskar I, urodzony jako Józef Franciszek Oskar Bernadotte ur. 4 lipca 1799 w Paryżu, zm. 8 lipca 1859 w Sztokholmie) – król Szwecji i Norwegii w latach 1844–1859.
Syn króla Szwecji i Norwegii Karola XIV Jana oraz Desiree Clary. Ojciec królów Szwecji i Norwegii: Karola XV i Oskara II.
Urodził się jako syn francuskiego generała. Do 1810 roku mieszkał we Francji.
Był zwolennikiem liberalizmu. Natychmiast po wstąpieniu na połączony tron Szwecji i Norwegii przeprowadził szereg reform państwowych, m.in. oświaty i więziennictwa. Wprowadził nowy system dziedziczenia majątku uwzględniający równe prawa mężczyzn i kobiet, wolność prasy, działał na rzecz polepszenia losu biedoty.
W 1848 roku przeciwstawił się próbie zmiany porządku konstytucyjnego i zablokował reformy zwiększające uprawnienia szwedzkiego parlamentu.
Był bardzo aktywny w polityce zagranicznej. W 1848 roku poparł Danię w konflikcie z Prusami. Usiłował też objąć tron tego kraju po bezpotomnym Fryderyku VII.
W 1857 roku Oskar I ze względu na stan zdrowia zdecydował się na odsunięcie z życia publicznego. Król cierpiący na nowotwór mózgu nie abdykował jednak, ale wyznaczył regentem księcia Skanii.
Oskar I zmarł dwa lata później w Sztokholmie. Tron Szwecji i Norwegii objął po nim syn Karol XV.
19 czerwca 1823 roku Oskar poślubił Józefinę de Beauharnais, księżniczkę von Leuchtenberg. Para miała pięcioro dzieci.
- Karola – księcia Skanii, króla Szwecji i Norwegii w latach 1859–1872
- Gustawa – księcia Upplandu
- Oskara – księcia Östergötland, króla Szwecji i Norwegii w latach 1872–1907
- Eugenię
- Augusta – księcia Dalarny
Oskar II, Oskar Fryderyk (ur. 21 stycznia 1829 w Sztokholmie, zm. 8 grudnia 1907 tamże) – król Szwecji w latach 1872–1907 i Norwegii w latach 1872–1905.
Syn króla Szwecji i Norwegii Oskara I i Józefiny. Ostatni koronowany monarcha szwedzki, następca Gustaw V nie koronował się. Zanim został królem był miłośnikiem wiedzy i amatorem podróży. Pasjonat nauk ścisłych, sztuki i literatury.
Wstąpił na tron w 1872. Jego panowanie było długie i pokojowe. W 1884 w Norwegii, a w 1905 w Szwecji zapoczątkował parlamentarno-gabinetowy system rządów. Po tym, jak odmówił utworzenia norweskiej służby dyplomatycznej, parlament norweski usunął go z tronu w 1905. W Szwecji panował do końca życia. Tylko częściowo udało mu się odbudować autorytet Szwecji w polityce wewnętrznej.
W polityce zagranicznej dokonał reorientacji polityki szwedzkiej. Zamiast tradycyjnego sojuszu z Francją wybrał sojusz z Niemcami. Poprzez swoje szerokie kontakty i zainteresowanie polityką zagraniczną uzyskał status mediatora w rozwiązywaniu różnych kwestii natury dyplomatycznej.
- Gustaw V (1858–1950), król Szwecji
- Oskar, książę Gotland (1859–1953)
- Karol, książę Västergötland (1861–1951)
- Eugeniusz, książę Närke (1865–1947)
Komentarze
Prześlij komentarz